De zangbodem van een piano is een plaat die ook trillingen stopt

Pianosnaren zijn van staal gemaakt De zangbodem die hun energie in een rijk, resonerend geluid vertaald, is daarentegen van hout gemaakt. Als het er alleen maar om ging het geluid dat ontstaat wanneer de hamers de snaren raken, luid te versterken, zou een metalen plaat veel efficiënter zijn geweest. Dus waarom is de zangbodem van hout gemaakt? Het antwoord is dat, in tegenstelling tot metaal, dat zowel lage als hoge frequenties op dezelfde manier versterkt, hout alleen de lage frequenties versterkt. Voor de hogere frequenties doet dit het tegenovergestelde: ze worden erdoor afgekapt.

Als u goed luistert en u alleen maar focust op het geluid dat de aangeslagen snaren maken, dan zou u opmerken dat het vol metalige, schril klinkende bijgeluiden zit. Als dit geluid zou worden versterkt zoals het is, zou de piano uiteindelijk een enorme bijgeluidengenerator worden. De reden waarom dit niet gebeurt is omdat hout, het materiaal waarvan de zangbodem is gemaakt, de hogere harmonische componenten (boventonen) afkapt, waardoor alleen die componenten van het geluid die muzikaal zijn, die goed klinken in onze oren, worden omgezet in een rijkere, meer resonerende klank.

Met andere woorden, de zangbodem is een 'plaat die trillingen overbrengt', terwijl het tegelijkertijd in zekere zin een 'plaat is die trillingen tegenhoudt'. Wat de sparrenfamilie, en in het bijzonder Alaskisch (Sitka) sparrenhout, zo gewaardeerd als zangbodemmateriaal maakt, is dat deze soorten de eigenschap hebben om de hogere boventonen effectiever te absorberen. Ze brengen alleen de geluiden over die we als rond en zacht waarnemen, op een rijke manier.