Piano met automatisch begeleidingssysteem in de dagen van Beethoven

19th-century piano

Moderne piano's hebben meestal drie pedalen. Een ervan wordt het demperpedaal genoemd dat als doel heeft geluid sustain te geven, en een ander pedaal, het una corda-pedaal genoemd, verzacht het geluid.

In Beethovens tijd, toen piano's symbool stonden voor 'hightech', werden er echter veel piano's gebouwd met vier of meer pedalen. In Wenen stonden piano's die gebouwd waren door een man met de naam Georg Haschka bekend om hun meervoudige pedalen, waaronder een instrument met acht pedalen. Het doel van de pedalen van dat tijdperk was om de toon en klankkleur van de noten te veranderen, zoals de registers van een orgel. Een klassiek voorbeeld hiervan is het zogenaamde 'Turkse' of 'Janitsaren'-pedaal dat, wanneer het met de voet werd ingetrapt, synchroon met het toetsenbord bekkens, klokken en drums speelde als imitatie van het geluid van een Turkse militaire kapel. Dit zou een 19e-eeuwse versie van de piano met automatische begeleiding genoemd kunnen worden zoals we die tegenwoordig op Disklavier-piano's aantreffen.

(Referentie: 'Ongaku Kikai Gekijo' ('Muziekmachinetheater'), door Hiroshi Watanabe, 1997; gepubliceerd door Shinsho-kan)