Vleugel of piano?

'Piano' verwees oorspronkelijk naar een vleugel. De vleugel biedt een breed dynamisch bereik, rijke resonantie, gevarieerde klankkleur en uitstekende aanspreekbaarheid. Pas wanneer al deze kenmerken worden gecombineerd, kunnen pianisten de rijke klankuitdrukking die componisten in hun werken integreren, volledig overbrengen.

Kenmerken van de vleugel zijn:

  • Rijkere en gevarieerde klankkleur met brede dynamiek - van pianissimo tot fortissimo
  • Soepelere sustain
  • Vollere toon
  • Meer mogelijkheid om subtiele expressie in uw spel aan te brengen
  • Geluid is gelijkmatig en uitgebalanceerd
  • Betere mogelijkheid voor toetsrepetities

Omdat deze kenmerken samensmelten tot het creëren van 'goed geluid', stelt het bespelen van een vleugel de pianist in staat om een levendigere, emotionele expressie in de muziek aan te brengen, dan bij het spelen van een staande piano.

Bij een staande piano zijn de snaren verticaal gespannen om het instrument compacter te maken, waardoor de piano in een beperkte ruimte bespeeld kan worden. Bij de vleugel daarentegen is de vorm van de originele pianoforte behouden, waarbij de snaren horizontaal zijn gespannen, en deze heeft meer mogelijkheden voor expressie.

Verschillen in mechaniek

Er is een aanzienlijk verschil tussen het mechaniek van een vleugel en een staande piano.

Vleugel

Horizontaal. Doordat de hamers door hun eigen gewicht terugkeren naar hun rustpositie, gaat repeteren, waarbij de noten snel worden herhaald, zoals bij het spelen van trillers, soepel (toetsrepetitie met een snelheid van wel veertien keer per seconde is mogelijk).

Staande piano

Verticaal Hamers zijn afhankelijk van veren om terug te keren naar de rustpositie en er is dus een grens aan snelle repetities zoals wordt gebruikt bij het spelen van trillers (toetsrepetitie met een snelheid van zeven keer per seconde is mogelijk).

Verschillen in pedalen

De pedalen hebben verschillende functies bij een vleugel en een staande piano.

Vleugel

Pedals of a grand piano

Una corda-pedaal (linkerpedaal): Ook wel het studiepedaal genoemd. Verschuift het complete mechaniek naar rechts, waardoor niet alleen het geluidsvolume verandert, maar ook kleine veranderingen in de klank worden aangebracht.

Sostenutopedaal (middenpedaal): Houdt de dempers omhoog en uit de buurt van de snaren van alle toetsen die op het moment van het indrukken van het pedaal ingedrukt zijn. Dit maakt het mogelijk de geselecteerde noten sustain te geven.

Sustainpedaal (rechterpedaal): Ook wel het demperpedaal genoemd. De dempers blijven omhoog, zelfs als de toetsen worden losgelaten, waardoor alle gespeelde noten sustain krijgen.

Staande piano

Pedals of an upright piano

Studiepedaal (linkerpedaal): Wanneer dit pedaal wordt ingetrapt, worden alle hamers dichter bij de snaren gebracht, waardoor het geluidsvolume afneemt.

Oefenpedaal (middenpedaal): - Er valt een reep vilt tussen de hamers en dempers, wat een zeer zachte klank geeft.

Sustainpedaal (rechterpedaal): Ook wel het demperpedaal genoemd. De dempers blijven omhoog, zelfs als de toetsen worden losgelaten, waardoor alle gespeelde noten sustain krijgen.