Uitproberen van de nieuwe Yamaha YTR-8310Z door Bobby Shew

Na zoveel decennia kijken en luisteren naar trompettisten die verschillende instrumenten in muziekwinkels, op conferenties, beurzen, enz. uitprobeerden, besloot ik te proberen een artikel over het uitproberen van hoorns samen te stellen waarvan ik denk, en hoop, dat het wat gevoel en doelmatigheid zal bieden voor het uitprobeerproces. Een uitprobeersessie die wordt uitgevoerd zonder een redelijk duidelijk begrip van hoe ons lichaam, onze hersenen en onze geest functioneren, zal meer dan waarschijnlijk leiden tot een teleurstelling of een verkeerd begrip van dat instrument dat wordt uitgeprobeerd.

Zoals we weten, zijn we allemaal 'gewoontedieren'!

Van kinds af aan ontwikkelen we patronen in hoe we moeten functioneren. Het begint misschien met van kruipen naar lopen naar rennen en ALLES wat we verder nog leren terwijl we ons ontwikkelen en groeien. Deze patronen, eenvoudigweg aangeduid als 'gewoonten', zijn eigenlijk een combinatie van gebruik van spieren en zenuwen en worden wetenschappelijk/medisch geactiveerd als 'neuromusculaire' patronen die stevig verankerd zijn in de veelheid van neuronen in onze hersenen. Jarenlang dacht de medische wereld dat 'je een oude hond geen nieuwe truc kunt leren', maar we weten nu heel goed dat dit niet waar is. In de afgelopen jaren is het onderwerp neuroplasticiteit zeer zichtbaar geworden met effectieve, gerelateerde technieken die worden ontwikkeld als een middel om oude gewoonten te veranderen of gewoonten die als 'slecht' worden beschouwd, te overwinnen. Trouwens, deze gewoonten duiken allemaal onder op het subliminale of onderbewuste niveau en worden in het spraakgebruik vaak aangeduid als iemand die op de 'automatische piloot' staat.

Ga niet op de 'automatische piloot' bij het uitproberen van een nieuw instrument.

Het is gebruikelijk dat uw lichaam op de 'automatische piloot' staat bij het uitproberen van een nieuw instrument, omdat die gevestigde patronen subliminaal zijn; NIET weten dat u een ander instrument hebt opgepikt. Je bewuste geest is zich terdege bewust van de andere hoorn, maar de fysieke manier waarop u de hoorn bespeelt, komt uit de subliminale 'automatische piloot'-bestanden. Als u bijvoorbeeld op een instrument met grote boring hebt gespeeld, zal uw lichaam de nieuwe hoorn benaderen met dezelfde fysieke patronen als die het op dat instrument heeft gebruikt. Zoals u misschien wel of niet weet, is de Yamaha 'Z' een trompet met trapboring op basis van een klepbehuizing met gemiddelde boring, dus het is heel anders dan een trompet met grote boring. Aangezien dit een vrij uniek ontwerp is, is de natuurlijke neiging meer dan waarschijnlijk de 'Z' te over-blazen, wat een slechte reactie veroorzaakt: het gevoel dat de hoorn 'verstopt' zit. Het instrument met grotere boring vereist een grotere hoeveelheid lucht om de gewenste respons te activeren, maar die hoeveelheid lucht is veel te veel voor een instrument met kleinere boring. Met andere woorden, u kunt geen liter water (of lucht) in een bak van een halve liter doen. Als u dit probeert te doen, krijgt u het vanzelf terug en voelt het strak of verstopt.

Zoals u waarschijnlijk al hebt meegemaakt, proberen de meeste mensen die trompetten uitproberen op beurzen, meteen hoe hoog ze kunnen spelen. In de meeste gevallen gaat dat niet goed, wat het gevolg is van een gebrek aan begrip van hoe een nieuwe hoorn goed moet worden uitgeprobeerd. Er IS echter een slimmere manier om uit te proberen. Naar MIJN mening stel ik voor ELK uitprobeerspel te starten in het middelste register, met mezzo-forte-dynamiek. Ik denk dat het spelen van toonladders in de F-concertstemming (op een Bb-hoorn) vanaf de 2e lijn van de bassleutelnotenbalk, een ideale plek is om te beginnen, omdat het het MIDDEN-register vertegenwoordigt van een goed ontwikkeld bereik van een goede speler. De extreme onderste en bovenste registers zijn het moeilijkst te beheersen en te laag beginnen kan problemen veroorzaken, net als te hoog beginnen.

De volgende stappen daarna, het spelen van toonladders in de F-concertstemming met verschillende herhalingen oplopend en aflopend mezzo forte tot het redelijk comfortabel gaat, is om dezelfde toonladders opnieuw te spelen in forte met soortgelijke herhalingen tot opnieuw het punt van comfortabel spelen wordt bereikt. Ten slotte zouden dezelfde toonladders opnieuw maar dan pianissimo moeten worden gespeeld, totdat dit ook redelijk comfortabel gaat. Door deze stappen uit te voeren, krijgt u een verbazingwekkende hoeveelheid besef van de aanpassingen die nodig zijn om de beste resultaten bij dit nieuwe instrument te bereiken. Nadat u dit besef hebt bereikt, kunt u beginnen met het uitbreiden van de registers, indien gewenst in beide richtingen, maar blijf de drie basisdynamieken en herhalingen gebruiken om besef te vergroten. Het logische volgende proces zou van de lage naar de hoge C zijn. Ik hoop dat deze methode van uitproberen u helpt. (Trouwens, het werkt bij ELK merk en ALLE andere soorten hoorns, d.w.z. lage koperblaasinstrumenten, houtblazers, enz.). Bedankt en veel succes met uitproberen. Bobby Shew