Chris Minh Doky

In een wereld die geobsedeerd wordt door resultaten, heeft Chris Minh Doky resultaten gecreëerd die jazzfans over de hele wereld hebben laten genieten. Al meer dan twee decennia wordt hij erkend als originele meester van de bas, zowel de elektrische als de contrabas. Technische briljantheid met persoonlijke passie bracht het tijdschrift DownBeat ertoe te schrijven: " ... er is een zachtheid en knisperende helderheid die heel anders is dan het geluid dat anderen uit akoestische instrumenten weten te krijgen." Hoewel het al enkele jaren geleden werd geschreven, zijn die woorden nu nog van toepassing, zoals te horen is op Doky's recentste album New Nordic Jazz.

Doky's zeldzame vermogen om op te treden met zoveel creativiteit en dynamiek, zowel als soloartiest als sideman - plaatst hem consequent in de top 5-overzichten in lezerspolls over de hele wereld. Voortbordurend op de Deense traditie om de bas als solo-instrument in de schijnwerper te zetten, reflecteert zijn onderscheidende stijl bij het spelen van elke noot zijn roots in de American East Coast-grooves, op smaak gebracht met de lyrische tradities van Scandinavië.

Toen Doky 16 jaar was, kreeg hij zijn openbaring na het beluisteren van Miles Davis' My Funny Valentine. Hij stapte over op zijn kenmerkende instrument, de bas, en werd al snel gevraagd te spelen in de jazzclubs van Kopenhagen terwijl hij nog niet eens oud genoeg was om deze te mogen bezoeken. Verlangend om dichter bij de roots te zijn van de muziek waar hij van hield, ging Doky kort na zijn 18e verjaardag richting New York. Hij belandde als snel in studio- en clubgigs met ander opkomende en gevestigde muzikanten rond Manhattan.

Met zijn bas bouwde hij een reputatie op als een uitstekende sideman en een innovatieve soloartiest in de Big Apple. De grote doorbraak kwam toen Mike Stern Doky in 1991 uitgenodigde om zich bij zijn band te voegen. Zijn verhaal breidde zich van New York uit naar de grotere wereld van de jazz en voordat hij het wist speelde Doky samen met de grote muzikanten die hij in zijn jeugd bewonderde: Michael Brecker, David Sanborn, Ryuichi Sakamoto, Mike Stern, Michele Camilo, Trilok Gurtu, Bireli Lagrene, Brecker Brothers, John Scofield, Kenny Garret, Randy Brecker en anderen.